Uitgekozen door de Dorpsdichter

DE LIBERTATE

De Vetere – zij is de luidste tijd, biedend warmte en lyrische tonen van zingende buiken in eenheid van het geheel der Bataven in harmonie door haar verlangen naar spijs.

De Nova – haar golven slaan tegen de kust als lippen van geliefden tegen elkander, als verkrampte vingers tegen zachte wangen.voortbrengend verloren, dwalende zielen in gelederen. Onder het aanzicht van machtige hulzen op verankerde tronen.

De Vetere – in haar armen groeien bloemen vanuit de in haar tuin gevallen lijken. In hun geest eeuwige Lente. Groeiend in hun hart bossen aan witte rozen en papavers.

De Nova – zij reiken naar haar kusten zonnig en welkom boven bedompte luchten waar hun tranen groei geven aan velden van jasmijn en granaatappel.

De Vetere – zij is de hemelse maand, overspoelend de wereld met zonlicht om haar te schermen van vogelklauwen zwart en veren glanzend. Veren vallend door hubris als de jonge Ikaros.

De Nova – zij is de hemelse maand, omarmend. De komst van de duizenden die uur na uur ronddwalen over wijde vlakten;Uitgeput en gebroken zoekend naar hun nieuwe Palmyra.

De Libertate – aan wie al van hen hun hoop neerleggen en al van verlangen aan afleggen; voor wie de ouderen het land wateren ,met karmozijnen traan; voor wie de nieuwen het water sieren Met eilanden der geplukte kansen; Zij bij wie zij allen schuilen, naar wie zij allen roepen in de hoop verhoord te worden voor het vallen van de nacht,een nacht van duizenden oren doof.Een nacht van duizenden ogen blind. Een nacht van duizenden monden geluidloos.

Thijs Kersten uit Heumen (16 jr)