(foto: Archief Gerrie Driessen)
(foto: Archief Gerrie Driessen)

Jeugdherinneringen van de in 1910 geboren Wim Janssen

Algemeen

Het verhaal 'Wim van Miene van Mechtel ur Nel' is circa 1980 met een bandrecorder opgenomen door Ben Thissen en Cees Tervoort, leden Heemkundekring Groesbeek.

Uitgewerkt door Gerrie Driessen

Wim Janssen werd geboren in 1910 in de buurtschap de Siep. Zijn vader was van beroep opperman maar in de bouw was niet altijd werk. Hij was vaak ziek en overleed al op 31-jarige leeftijd, waarna zijn vrouw achterbleef met vijf jonge kinderen. Wim was toen zeven jaar en moest vaak al voor schooltijd het bos in om met een kruiwagen brandhout te halen. Als jongetje van negen jaar moest hij al met 'beuskes' (bosjes kachelhout) naar Nijmegen lopen om die daar uit te venten. Op zekere dag moest Wim met zijn moeder mee het bos in om 'beuskes' te maken die ze de volgende dag in de stad wilden verkopen. Toen ze in het bos bij De But aankwamen, gingen ze eerst 'wiskes' snijden (wissen van eik of brem voor het binden). Wimke ging 'holt hööke' (met aan een staak bevestigd scherp voorwerp takken van dennenbomen stoten), waarna zijn moeder er bosjes kachelhout van maakte. Toen de kruiwagen met een paar honderd bundeltjes kachelhout geladen was, wilden ze huiswaarts gaan. Plotseling werden ze betrapt door twee boswachters, waarvan een hen uitschold voor alles wat lelijk was. (takken van bomen halen namelijk was verboden, houtsprokkelen was wel toegestaan). Moeder en zoon kregen een proces- verbaal en de boswachters namen de kruiwagen (die van de buurman geleend was), het hout en de hiep (bijltje) in beslag. Een paar dagen later werd door tussenkomst van gemeentesecretaris C. Luijben de kruiwagen teruggegeven. Moeder Janssen moest op beschuldiging van het kappen van 23 boompjes echter wel een boete van 25 gulden betalen. Dit bedrag (vijf weken arbeidsloon in de jaren rond 1920) zou moeder Janssen nooit bij elkaar kunnen krijgen. Toen de weduwe met vijf kinderen de meelevende gemeentesecretaris Luijben hiervan op de hoogte stelde, gaf hij haar de 25 gulden. Wim vertelde: 'uut de gemeentekas of uut z'n eigen tes (zak), da wis Moet nie'.

Uitgelicht

Digitale krant