Gedicht van de week Pasen: feest van wederopstanding
AlgemeenOmhelzing
Al vervallen tastbare grenzen
als een en een geen twee meer is,
al komt lente gelijk met sterven,
jij blijf toch bij mij ingelijfd.
Onderhuids ga je niet weg,
als waterverf in een aquarel
zo ben jij van mij doordrongen
zo ben ik van jou doordrenkt.
Telkens raak je me weer aan,
beleef ik onze fijne momenten.
Kleurrijke herinneringen
zijn een voile om me heen.
Met de dood gaat zonnerood
over in jouw hemelsblauw.
Charlotte Selten-Litmaath