Gabriël van Munster 58 jaar, uit Mook:

'Leven is lef!'

4 februari 2019, 21:55

Tekst: Gerie van der Land-Zijderveld

Mooi in Mook

"Ik was op bezoek bij iemand, hier een paar huizen verder. De rust en de stilte! Ik vond het fantastisch. 'Ik zou hier wel willen wonen,' zei ik uit de grond van m'n hart. Toen ik hoorde dat er een eindje verderop een huis te koop stond, ben ik er meteen naar toegegaan. Lange oprijlaan. Halverwege kwam de eigenaar me tegemoet, die riep: "Wat kom je doen!?" 12.000 meter bos. 1000 m2 siertuin. Ruim huis. "Kan jij dit betalen?" vroeg hij. "Dat kon ik!" Grinnikend: "Samen met de bank. Zie je de plafonds? Die heb ik in de oude staat laten terugbrengen. Dat glas in lood ook. Wil je iets drinken?"

"Kopje Thee?"

Behendig draait hij zijn rolstoel. "Loop maar mee." Door de gang naar de keuken. Vult de fluitketel. Zet die op het gasfornuis en zegt: "Kom we gaan weer naar de kamer, we horen wel als het water kookt.

Amper terug in de kamer fluit de ketel hem terug. "Kijk gerust rond."

Kamer vol bijzondere (vakantie)herinneringen. Boeddhabeelden, houtsnijwerk uit Indonesië, koperwerk, een fraai altaartje en een terrarium gifkikkers. Kleintjes. Prachtige beestjes om te zien.

Hij komt terug met één kop thee. Vertelt dat hij geen theedrinkt, ook geen koffie en al helemaal geen alcohol.

We staan voor het terrarium. Gabriel vertelt dat de beet van een gifkikker dodelijk kan zijn, dat hij goed voor ze zorgt, de atmosfeer bewaakt en geniet van de kikkertjes en de plantengroei. En dat degene die hem aanreed te veel alcohol had gedronken en dat zijn partner bij dat verkeersongeluk om het leven kwam… Dat was in 1984. In 2006 raakte hij weer buiten zijn schuld nogmaals betrokken bij een zwaar auto-ongeluk.

"Heftig, Gabriël… Leven is Lef…"

"Het is zoals het is. Mijn handicap zie ik niet als beperking. Ik heb veel om dankbaar voor te zijn. Ik woon hier! Op een mooie plek in een mooi huis. 'k Heb sterke polsen, goede armen, daarmee hijs ik mij de trap op. Onderhoud zelf mijn huis en tuin en werk in de palliatieve zorg. Ik rijd auto, toer graag op de motor en heb een maaitractor. En mijn hobby's! Ik ben een verzamelaar. Ik kan niet lopen, verder functioneer ik als ieder ander." Lachend: "Misschien nog wel beter. Nee, niet eenzaam. Ik heb mijn werk, sociale contacten en kan goed alleen leven. Ook zonder sociale media. Mijn tijd gebruik ik liever voor m'n hobby's. Of ik wel een vaste relatie wil hebben? Jazeker!" Vrolijk: "Jij weet iemand? Laat maar horen!" Dan serieus: "Samen, iemand om van te houden, wie wil dat nou niet?"

Leven is Lef verschijnt in opdracht van Malderburch Welzijn Ouderen, gemeente Heumen. Vragen over alcohol? Of over eenzaamheid? Bel met 024-3570570