Smokkelfoto 1917-18, collectie G.Driessen. (foto: Archief Gerrie Driessen)
Smokkelfoto 1917-18, collectie G.Driessen. (foto: Archief Gerrie Driessen) Foto: Archief Gerrie Driessen

Het smokkelbedrijf te Groesbeek en Beek in dagblad De Tijd van 16 febr. 1917

Onze correspondent uit Nijmegen schrijft: Na enige tijd van stilstand in het smokkelbedrijf, dat door de nieuwe distributieregeling en het strenge toezicht op het komen en gaan van vreemdelingen in ons grensgebied een gevoelige slag gekregen had, komt er weer leven in de sluikersbeweging. 


Door Gerrie Driessen, 

Heemkundekring Groesbeek 


‘De smokkel in Groesbeek en omgeving herleeft. De aanhouding van smokkelaars, die uit de verre omtrek van Groesbeek komen, nemen weder in aantal toe. De laatste tijd zijn er weder honderden kilo's smokkelwaar in beslag genomen en de ‘sluikers' gaan gewoon hun smokkelgangetje. Al worden zij veel zwaarder gestraft dan vroeger en worden zij na betrapping op heterdaad ook onmiddellijk in arrest gesteld. Thans krijgt menig smokkelaar van enige pondjes vet of spek een jaar of negen maanden gevangenisstraf, tegen vroeger slechts enige weken of hoogstens drie maanden. Van betrouwbare zijde vernemen wij over Groesbeek, dat daar 3000 tot 4000 ingezetenen met de gevangenis hebben kennisgemaakt of nog moeten komen wegens smokkelarij. Onder die veroordeelden zijn huisvaders en -moeders met zes of nog meer kinderen, die soms tegelijk veroordeeld worden. Opgeschoten jongens hebben nog zakken vol marken en roken de beste sigaretten, terwijl zij lachen om enige maandjes brommen voor smokkelpraktijken. In Groesbeek en andere grensgemeenten treft men ook menig oorlogswinstmaker aan, die anderen voor zich laten smokkelen en nu als een meneer door het dorp loopt, terwijl anderen voor zijn ‘smokkel in commissie' te Arnhem gevangen zitten. Enige tijd geleden moeten er bij de St, Jansberg maar eventjes een zestigtal koeien, zes paarden en een karvracht sajet over de grens gebracht zijn. ‘Hoe dat mogelijk was? Dat zijn smokkelaar trucs, verklaarde onze zegsman, waarmee duizenden guldens verdiend worden. De commiezen evenwel zitten niet stil en pakken de smokkelaars flink aan. Zo moet er woensdagavond weer een smokkelaar die op een waarschuwing niet stil bleef staan, bij Ubbergen, terwijl hij over het Meer wilde vluchten, dodelijk getroffen zijn. Te Beek is achter het gemeentehuis een grote barak gebouwd; waar de smokkelaars, die preventief worden gevangen gezet, kunnen worden opgeborgen. (…) Momenteel is er in dit grensgebied zelf een groot tekort aan eerste levensbehoeften als peulvruchten, rijst, gort, zout, petroleum, steenkool en hout.'        

Smokkelfoto 1917-18, collectie G.Driessen