Burgemeester Slinkman van Berg en Dal:
Beste inwoners van Berg en Dal
Een paar jaar geleden zou je toch niet hebben geloofd dat er een feeststemming in onze dorpen zou hangen, enkel omdat je spontaan een winkel binnen mocht lopen om iets te kopen ? En toch was dat afgelopen zaterdag 15 januari zo. Ik heb aan het eind van de ochtend een klein rondje gemaakt door het centrum van Groesbeek. Blije gezichten bij de mensen die weer een stukje oude vrijheid terug hadden gekregen. En vooral veel opluchting bij de winkeliers, die zich zonder klagen de hele dag de benen uit hun lijf liepen om alle inkopen af te rekenen en in te pakken.
Helaas kon de vreugde niet algemeen zijn. De ondernemers in de horeca mogen hun deuren nog steeds niet openen. Voor hen duurt de onzekerheid nog steeds voort. Elke dag dicht is een stap achteruit voor hun bedrijf. Ze voelen nu de financiële pijn en weten dat die nog lang gaat duren omdat velen van hen het schip drijvend houden met hun pensioenpotje.
In Berg en Dal is de horeca niet uit protest open gegaan, wat op veel andere plekken in het land wel is gebeurd. Vanuit het oogpunt van handhaving is dat misschien prettig. Toch wil ik dit niet positief duiden. Ik kan mij goed voorstellen dat onze horeca na al die maanden de energie niet meer opbrengt om voor één dag de zaak open te doen.
Terwijl ik hoop dat ook zij snel weer kunnen openen, is de pandemie nog allesbehalve overwonnen. Er overlijden nog steeds mensen aan het virus, dat heb ik deze kerstvakantie in mijn eigen familiekring ervaren. Toch zijn de grootste zorgen nu van een andere aard, namelijk de vrees voor ontwrichting of vastlopen van de samenleving.
Door de grote besmettelijkheid van de Omikronvariant zitten steeds meer mensen thuis, zelf besmet of in quarantaine na ‘nauw contact met …’. Steeds meer juffen die voor driekwart lege klassen staan. Roosters van verpleegkundigen en van thuiszorgmedewerkers die niet meer rondkomen. Een zodanig ziekteverzuim bij de politie dat de ordehandhaving in het geding komt. Supermarkten zitten met een groot vakken vul probleem. Kunnen we erop blijven rekenen dat het vuilnis op tijd wordt opgehaald ?
Maatregelen blijven dus nodig. Maar nadrukkelijk moet worden meegewogen dat voor het sluiten van de samenleving óók een gezondheidsprijs moet worden betaald. Lichamelijk gezond, maar doodongelukkig kan ook het streven niet zijn. De regering wacht de moeilijke taak om met maatregelen hierin een goede balans te vinden. En aan ons om de goede afloop ons eigen steentje bij te dragen. Hoe sleets de slogan ook wordt, het blijft onverminderd waar dat we het virus alleen samen kunnen verslaan.
Pas goed op uzelf en elkaar
Burgemeester Slinkman