Een tragedie in Mook.
AlgemeenMOOK - Begin mei is de periode van de grote WO II-herdenkingen. Maar ook het meer lokale herinneren en herdenken mag niet vergeten worden. Zeker niet als er nu nog mensen zijn die bij die dramatische gebeurtenis betrokken zijn geweest.
Vijftien was de Nijmeegse padvinder Wim van den Akker, toen hij op 6 mei 1948, op Hemelvaartsdag, met zijn broer Piet (13) en nog achttien andere scouts naar Mook marcheerde. Daar wachtte de zandstort, dicht bij het centrum van Mook op de plek waar nu het bikepark is. Een plek waar je jezelf heerlijk dertig meter diep naar beneden kon laten glijden. De pret was van korte duur. De zandwand begaf het en Wim werd bedolven.
Onmiddellijk snelden mensen toe om de kinderen uit te graven waaronder Jan Wellens. Toen de beruchte zandberg weer begon te schuiven kwam Jan niet op tijd weg: hij werd het tweede dodelijke slachtoffer van die dag.
Op 6 mei 2023 was het precies 75 jaar geleden dat deze tragedie plaatsvond. Een lokale tragedie, maar een die niet vergeten mag worden. Op 6 mei 1948 was Angela van den Akker, zus van de omgekomen Wim, 5 jaar. Nu is ze tachtig. Bij de herdenking 15 jaar geleden schreef Angela het volgende gedicht:
“6 Mei 1948
Het is pas drie jaar vrede
Ik ben vijf jaar, wat weet ik daarvan.
Maar dan gaat de bel, één seconde staat alles stil houdt iedereen de adem in?
dan die gil, die gilt en gilt.
Ik ben vijf jaar, wat gebeurt er?
Die koets met paarden, helemaal in het zwart
Mijn broer? ik ken hem nog niet en zal hem nooit meer kennen
Dat is ook verdriet weet ik nu.
(Angela van den Akker 2008)”