Gedicht van de week
AlgemeenDe verloren handschoen
Nu het winters weer verrast
komt ze overal te voorschijn,
na een zomer weggelegd te zijn
mag ze eindelijk uit de kast.
Ze werd warm van handgeklap,
van de greep rondom het stuur,
maar het was van korte duur
kwam ten val als een voddenlap.
Haar toekomst is nu enkel pech,
ze ligt daar zielig en verslapt,
overreden en vertrapt
langs de kant van de weg.
De bescherming tegen kou
is nu te vies om op te vegen
ze wordt zelfs nog doodgezwegen
waar men met de handschoen trouwt.
Charlotte Selten-Litmaath