Ingezonden brief

Mijn 'coronaopruiming'

De Amerikaanse auteur Robert D Kaplan zegt, dat een les van de historie is, dat problemen niet worden opgelost, maar door andere problemen worden overvleugeld.

Ook het klimaatprobleem? In 1972 verscheen 'Grenzen aan de groei' van de Club van Rome.Tot krachtig (mondiaal) handelen leidde het niet. Midden jaren ’90 zag ik groeiende aandacht voor de verloedering van het milieu. Veel publicaties op 'geduldig papier'. Ontbossing ging gewoon door. Bij het opruimen van al dat papier las ik een stukje in het parool (1993) over de econoom prof. Jan Pen (1921 – 2010). Een sober levend mens. Reisde niet graag, zeker niet in de lucht. Al die vliegbewegingen vormen een te zware belasting voor het milieu. Hij fietste ook liever dan dat hij auto reed. Trok een trui aan om warm te blijven. Schreef, op de achterkant van gebruikt papier. Met regelmaat brak hij een lans brak voor een geheel ander belastingstelsel. Het inkomen moet niet langer de grondslag voor belasting- en premieheffing zijn. Maar milieuvervuilende activiteiten moeten fiscaal zwaar worden belast (gestraft). Dure energie, aardgas, water, duur autorijden, extreem duur vliegen. Hij heeft het zelfs over Schiphol sluiten. Ik zou er duur vlees aan toe willen voegen, Een kilo rundvlees verbruikt gemiddeld 15.415 liter zoet water (evengeenvlees.nl). Jan Pen was zijn tijd ver vooruit. Laten we, (ca. 50 jaar na 1972) nu de goede weg naar Rome aflopen. Daadwerkelijk (mondiaal) handelen tegen een ander probleem dat ouder en groter gaat worden dan alle andere en waar geen vaccin voor is.

Albert Brouwer

Malden